Odzyskanie niepodległości w 1918 r. stało się momentem przełomowym w oświacie i szkolnictwie. Okres zaborów spowodował silny wzrost analfabetyzmu w społeczeństwie polskim. 19 lutego 1919r. na mocy dekretu wprowadzono na całym obszarze Polski powszechny obowiązek szkolny dla dzieci.
Brześć posiadał tylko jedną szkołę 7-klasową, która nie wystarczała do objęcia obowiązkowym nauczaniem wszystkich dzieci z terenu miasta. Staraniem władz miejskich Brześcia Kujawskiego 14 lutego 1929 r. Wydział Powiatowy we Włocławku wyraził zgodę na podjęcie budowy drugiej szkoły powszechnej w Brześciu Kujawskim. Ziemię pod budowę obiektu szkolnego miasto zakupiło od Kacpra Kamińskiego za cenę 12 tys. złotych.
Budowa nowego obiektu trwała blisko 3 lata. Zakończona została w 1931 r.. W 1933 roku szkoła uzyskała miano Publicznej Szkoły Powszechnej nr 2 im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Pierwszym dyrektorem został wybrany p. Zygmunt Zajęcki, który kierował tą placówką do roku 1939. Wybuch II wojny światowej przerwał działalność szkoły.
14 września 1939 r. do Brześcia Kujawskiego wkroczyły wojska niemieckie. Władze hitlerowskie podjęły działania mające na celu zniszczenie polskiego życia społecznego i kulturalnego. Procesem eksterminacji objęto również szkolnictwo. 18 października 1939 r. okupanci zwołali do Włocławka konferencje wszystkich nauczycieli z terenu miasta i powiatu. Przybyłych nauczycieli aresztowano i osadzono w więzieniach. Łącznie w okresie okupacji zginęło 217 pedagogów. W tej liczbie znaleźli się również nauczyciele z Brześcia Kujawskiego.
20 stycznia 1945 r. Brześć Kujawski został wyzwolony. W marcu 1945 r. oficjalnie rozpoczęto rok szkolny w Szkole Powszechnej nr 2. Posiadała ona 12 oddziałów, a naukę pobierało 559 uczniów. Do szkoły wstąpili nie tylko uczniowie, którzy powinni podlegać obowiązkowi szkolnemu, lecz także ci, których naukę przerwała okupacja hitlerowska. Nie zorganizowano w związku z tym klasy siódmej. Pierwsi powojenni absolwenci opuścili mury szkoły 15 lipca 1945r.
Nauczanie w zakresie pełnych siedmiu klas szkoły powszechnej rozpoczęto dopiero od dnia 1 września 1945r.
Przed wojną szkoła posiadała sztandar, który podczas okupacji zaginął. Jednak po latach odnalazł się. Gdy szkoła wznowiła swoją działalność podjęto decyzję o ufundowaniu nowego sztandaru. Dnia 2 czerwca 1946 r. został poświęcony i wręczony szkole nowy sztandar. Nowa sytuacja polityczna państwa polskiego wpłynęła również na zmianę nazwy placówki, której odebrano dotychczasowego patrona – Józefa Piłsudskiego.
W związku z realizacją uchwałą Sejmu z dnia 15 lipca 1961 r. Szkoła Podstawowa nr 2 we wrześniu 1966 r. została przekształcona w pełną szkołę 8-klasową. Ilość młodzieży uczących się w szkole była na tyle duża, iż nauczanie dzieci odbywało się na dwie zmiany.
W związku z oddaniem do użytku nowego gmachu Szkoły Podstawowej nr 1 w 1987 r. podjęto decyzje o obniżeniu poziomu organizacyjnego placówki na 6-klasową szkołę podstawową. Po 1989 r. dyrekcja szkoły, rodzice, nauczyciele oraz władze miasta wystąpiły o przywrócenie placówce patrona z 1933 r. – Marszałka Józefa Piłsudskiego. Dzięki interwencji rodziców, nauczycieli dało się również uzyskać decyzję o podniesieniu stopnia organizacyjnego z 6 na 8-klasową szkołę podstawową. Jednakże wprowadzona w 1999 r. reforma szkolnictwa ponownie zmieniła jej statut na 6-letnia Publiczną Szkołę Podstawową im. Józefa Piłsudskiego. Od 2018 roku znów mamy ośmioklasową szkołę podstawową.
W ciągu 88 lat istnienia, placówką kierowali:
- od 1933 r. do 1939 r. – p. Zygmunt Zajęcki
- od 1945 r. do 1950 r. – p. Henryk Zalewski
- od 1948 r. do 1950 r. – p. Józefina Zalewska
- od 1950 r. do 1972 r. – p. Włodzimierz Karczemny
- od 1973 r. do 1974 r. – p. Zygmunt Matynka
- od 1974 r. do 1997 r. – p. mgr Ireneusz Stępczyński
- od 1987 r. do 1988 r. – p. Janina Stępczyńska
- od 1997 r. do 2019 r. – p. mgr Katarzyna Smolińska
- od 2019 r. do chwili obecnej – p. mgr Agnieszka Czarniak